شرم

از خیانتکار ها متنفرم....متنفرم

وقتی فهمیدم کلی گریه کردم، گریه کردم چون فقط تو فیلما دیده بودم چون فقط شنیده بودم...اما این کسی بود که کلی باهاش حرف زده بودم و به حرفاش گوش میدادم.کسی زیاد میدیمش. کسی که میشناختم. نه کامل، ولی تا حدی میشناختم

حالم از این ادما بهم میخوره

اولاش که شک داشتم داشتم دیوونه میشدم...اما وقتی مطمئن شدم...الان که مطمئنم حالم بهتره ولی بیشتر ازش بدم میاد..........معلومه که باهاش قطع رابطه کردم اما تو مخم هرروز رژه میره و نمیتونم فراموش کنم...نباید فراموش کنم، این یه درس بزرگ برای من بود...شاید باید باور کنم که از هرکسی هرکاری برمیاد. هرکس و هرکار

توی این ماجرا، وقتی هنوز تو شک بودم و عذاب میکشیدم از فکرش، با خواهرم حرف زدم...خیلی حرف زدم...چندتا چیز بهم گفت که باید اویزه گوشم کنم

اینکه من مسئول اشتباهات دیگران نیستم(نه اشتباهشون و نه جبران اشتباهشون)

اینکه هیچوقت یک نفر رو برای خودم بزرگ نکنم و به راحتی اعتماد نکنم

اینکه هرکاری از هرکسی برمیاد

و یه چیزی بهم گفت

گفت: من خوشحالم که خواهرم اینقدر میفهمه...ادم وقتی درکش بالا باشه و خیلی چیزا رو بفهمه، درسته که بیشتر اذیت میشه ولی به جاش خودش کم تر اشتباه میکنه چون تجربه بیشتری داره، چون بیشتر میفهمه

چه خوبه یه پشتیبان گرم داشتن

به مامانم نگفتم چون مامان بیشتر اعصابش بهم میریزه و حتی ممکن بود به خاطر دلسوزیش به کسایی بگه که هم برای من هم برای کسی که به من گفت و هم برای اون ادم خیانتکار دردسر بزرگی پیش بیاد که به  مات ربطی نداره و ما نباید درگیرش بشیم...مامان چون مامانه، این موقع ها ممکنه زودتصمیم بگیره ممکنه زود جری بشه و نتونه مثل خواهرم ارومم کنه یا حرفایی بزنه که بهم کمک کنه

انگار باید هرلحظه اماده باشیم که ادمایی دورمون خود واقعیشون رو نشون بدن

مواظب باشیم...مواظب خودمون باشیم که خطا نریم که اشتباه نکنیم که اعتمادی رو ضایع نکنیم که زندگی ای رو نابود نکنیم

حالم از مردای خیانتکار بهم میخوره.البته اینا مرد هم نیستن، فقط خییانتکار اند

متاسفم