ناشناس

حب من قبلا خیلی به این فکر میکردم که مشاوره غیرحضوری و در قالب چت داشته باشیم. یه سایتی چیزی که همچین امکانی رو فراهم کنه

بعد یه مدتی که تو دانشگاه درس خوندم، بخ این نتیجه رسیدم که نه نمیشه

اما تجربه دیشبم دوباره این ارزوی دیرینه رو بیادم اورد. و گفتم خب یه جاهایی در یه حدی میشه. قطعا تاثیرش اندازه مشاوره حضوری و رسمی نیست ولی تاثیر میتونه داشته باشه

دیشب خوش گذشت بهم. دیدم که یه ادمی از نمیدونم کجای دنیا، فقط نیاز داشت که با یه کسی حرف بزنه. فقط همین. یه رابطه موقتی خیلی خیلی ساده و بقول خودش بدون گارد

اگر این ادم بازم به قول خودش تو یه کافه منو میدید و میومد مینشست که باهم حرف بزنیم، خب اولا احتمالا منو برای هم صحبتی با خودش انتخاب نمیکرد چون من چادر سرمه و یکسری پیش داوری هایی تو ذهنش ایجاد میشه. دوما من احتمالا نمیپذیرفتم چون همچین چیزی نامتعارفه و تو ذهن من هم پیش داوری هایی درباره اش شکل میگیره

اما توی این فضای ناشناس، ما از هیچی هم خبر نداشتیم. من فهمیدم که مشروب مصرف میکنه ولی سرزنش نکردم، اون فهمید من اهل رابطه های اونشکلی و به قول خودش دیت داشتن نیستم و بهم احترام گذاشت. و خیلی چیزای دیگه...غمگین بود و آشفته. و کوچیک ترین کاری که من میتونستم براش بکنم و همه تلاشمو کردم که انجام بدم این بود که بدون قضاوت، بهش گوش بدم و بهش کمک کنم شرایط و موقعیتی که داره رو بهتر و روشن تر توصیف کنه و ببینه

خوشحالم که گفت براش موثر بودم. و من هم خیلی حس خوبی داشتم.

فقط حیف که ربات یهویی مکالمه مون رو قطع کرد و نشد یه خداحافظی قشنگ داشته باشیم. الهی که دلش آروم باشه هرجایی که هست